Expeditie nummer 2

Hi,

En weer een verhaal van mij uit dit mooie, extreem warme Zambia! Sorry dat ik niet veel schrijf. Er gebeurd zoveel! Ik heb weer een expeditie gedaan en dat is alweer 2 weken geleden. Het was een week waarin God mij veel heeft laten zien van “The Missionfield”.

De week voor de expeditie kreeg ik te horen dat ik samen met 2 anderen niet in de bush zou gaan kamperen voor expeditie, maar op de basis blijven en daytrips zouden gaan maken. Van maandag t/m vrijdag. Maar toen kwam Julie zondag naar mij toe en ze had gevraagd of ik 2 dagen met haar mee kon komen in de kliniek en dat mocht. Julie is vroedvrouw en werkt in een kliniek hier vlakbij in Nsongwe. Dus dinsdag en donderdag waren dagen in de kliniek en in Nsongwe.

Maandag, woensdag en vrijdag waren dagen in de bush, voor Bijbelstudies. Maandag mocht ik een Bijbelstudie leiden, over hoe belangrijk het woord van God is. Het was goed. Ik heb dat gedaan in Silosi (plaats) in de Makooni chiefdom (een provincie hier, laat maar zeggen). De mensen daar stonden zo open voor het woord van God! Mooi hoor.

Dinsdag ben ik met Julie mee geweest naar de kliniek hier in Nsongwe. Dat was gaaf!! Die ochtend hebben we meerdere zwangere vrouwen en pasgeboren baby’s opbezoek gehad! Allemaal voor een check. Hoe gaat het nu, gaat alles zoals het moet gaan? Kijken hoe de baby ligt en luisteren naar het hartje van de baby. Dat was allemaal zo gaaf! Er was er ook een zwangere vrouw, die elk moment kon gaan bevallen, want ze was zo goed als uitgerekend. Dus Julie en ik hadden afgesproken dat als er een bevalling zou zijn, dat ik mee kon komen. Zelfs midden in de nacht. Dus ik had net mijn pyjama aan en ik hoor de telefoon in het hoofdgebouw! Ja hoor! Snel weer omkleden! (Camera niet vergeten) Dat was rond 21:45. Dus we komen daar en de vrouw is 21 jaar oud en dit was haar eerste kind, dus het kon een lange nacht worden. En de zuster daar gaf aan dat ze nog maar 2cm ontsluiting had. Ik zal niet heel erg in detail gaan. Maar ze moet 10 hebben. Dus dat kon nog wel even duren. Maar ze had de weeën op een gegeven moment wel snel en lang achter elkaar. Elke keer bij een wee greep ze me vast en kneep ze de lucht uit de longen. Ik kon merken dat de weeën erger werden, want hoe erger de weeën, hoe erger ze mij fijn kneep. Haha. Rond 23:30/23:45 begon de bevalling en om 00:03 is er een mooi meisje geboren. Wauw dat was de eerste bevalling waar ik bij was en waarbij ik geholpen heb. Maar het was zo mooi! Het meisje had toen nog geen naam, maar de volgende dag (donderdag dus, niet woensdag) hebben we haar weer bezocht. Om te kijken hoe het gaat. En het kindje is zo gezond en had een naam gekregen. Haar naam is: Marie Lucia. Mooi!!

Dus dinsdag lag ik om 3:00 in mijn nest en ik mocht er weer uit om 7:00. 4 uurtjes slaap. Dit omdat we naar Mukungala in Makooni gingen, voor weer een Bijbelstudie. Iemand anders had het dit keer voorbereid. Een hele leuke Bijbelstudie gehad daar, maar het volgende gebeurde. We zitten daar in een dorpje helemaal in de bush. Ik zag daar een kind met een open kin, tijdens de Bijbelstudie, dus ik zei tegen mijn leider dat ik haar na de Bijbelstudie wil zien. Het was helemaal geïnfecteerd. Dus ik heb dat schoongemaakt en vroeg haar hoe het is gebeurd. Maar dat wist ze niet. Raar. Je zou denken dat het komt door een val of wat dan ook en dat het daarna is geïnfecteerd. Maar toen bleek dat ze het ook op haar voeten had en op andere delen van haar lichaam. Dus ik heb alles schoongemaakt en ik heb haar antibiotica gegeven. Maar toen kwamen ze met nog een kind met hetzelfde probleem en nog een kind en nog een kind. Dat werd nogal interessant! Wat is er aan de hand? Er was daar ook een oudere man die het een maand geleden had, maar bij hem was het allemaal goed gekomen. Dat stelde mij gerust. Ik had zo weinig aan te bieden. Ik zal niet meer terugkomen en ik had maar 1 kuur antibiotica, dus dat ging naar het kind die het op haar kin had, want zij had de ergste infectie. De rest allemaal schoongemaakt en gedesinfecteerd. De leider van ons team bedacht zich dat het wel eens van het water kon komen, waar ze in zwemmen. (Later als je het ook zag, stil staand water, zag er niet gezond uit). Dus hij heeft de mensen gewaarschuwd en gezegd het water uit de pomp te gebruiken. Een week later waren de kinderen genezen, de wonden waren dicht! Yes!! Ik was er zelf niet, maar mijn teamleider van die week zei het.

Na deze dag was ik zoo toe aan wat slaap. Dus ik heb een goede nachtrust gemaakt.

De volgende ochtend weer met Julie op pad gegaan. Op naar de kliniek voor de kinderen die komen voor hun eens-in-de-zoveel-tijd-check. We hebben een heleboel kinderen gehad. Zo leuk! We zijn nog het dorp ingegaan voor een check bij een vrouw die 1 ½ week daarvoor neergestoken is door haar broer, die geestelijk niet helemaal goed is. Ze is in haar rug gestoken aan de zijkant. Het is een wonder dat er geen long is geraakt. Maar het ging alweer zo goed met haar. We hebben een kind naar het ziekenhuis gebracht. Hij heeft een gebroken been. Dat was al een tijdje geleden gebeurd, maar zijn gips zat waarschijnlijk te strak, dus dat moest vervangen worden.

Vrijdag verviel! Maar dat was ook goed, want ik had wel een extra dag rust nodig ;)

Dus dat was zo’n goede week. Gegeven door God!

Die week daarna zag ik al mijn andere AMT-genoten weer. En zij hadden ook zulke gave verhalen! Van Chief-ceremonies tot bosbranden, maar niemand is gewond geraakt.

Weet je het is zo gaaf om God te zien bewegen. Het draait alleen maar om liefde. Waar ben je zonder liefde. Je kunt niets zonder liefde doen, helemaal niet voor anderen. Het geeft relaties, bemoedigingen en zoveel mooie dingen. Het maakt het leven mooi! Het maakt het leven krachtig, helemaal waard. 1 John 4:16

We hadden afgelopen week les over preken en leiderschap. Wow, dat is zo krachtig om dat te weten. Hoe moet je dat doen. Dus ik heb vrijdag gepredikt. Dat ging goed. Ik heb zeker nog oefening nodig. Maar dat komt wel. Oefenen. :D

Deze week hebben we les over 4x4 autorijden, sectormanagement en workshop. Workshop houdt in dat we gaan lassen! Oh yeah!!

Afgelopen zondag zijn we op safari geweest. Ik heb zoveel gezien. Olifanten, giraffes, antilopen, krokodillen, nijlpaarden, coole vogels, pumba (wrattenzwijnen), bavianen, en nog meer. Het was zoo mooi.

Het is hier zo goed. Als je ooit de kans krijgt om AMT te doen hier in Zambia, doe het. Het is zoo goed!

Een goede week allemaal!!

Liefs Manon

-------------------------------------------------------------------

Sorry for all my English talking friends. The story in English will be continued.